اثر تورم بر عملکرد بازارهای مالی در ایران

دست یابی به رشد اقتصادی بالا و پایدار، همواره مورد نظر برنامه های اقتصادی کشورها بوده است. اثبات وجود رابطه مثبت میان توسعه بازارهای مالی و رشد اقتصادی توسط بسیاری از مطالعات، پژوهشگران را بر آن داشته است تا عوامل موثر بر رشد و توسعه بازارهای مالی را مورد مطالعه قرار دهند. یکی از عوامل تاثیرگذار بر توسعه مالی کشورها تورم است. بنابراین محققان تلاش خود را بر تبیین چگونگی ارتباط بین تورم و توسعه مالی متمرکز نموده اند. این مقاله رابطه بین تورم و توسعه بازار مالی در ایران را با استفاده از داده های سالیانه دوره زمانی 1357 تا 1386 برای بازار پول و داده های فصلی دوره زمانی بهار 1378 تا تابستان 1387 برای بازار سرمایه بررسی می نماید. مدل اقتصادسنجی مورد استفاده در این تحقیق بر اساس مدل های بوید، لوین و اسمیت1 (2001) طراحی شده است. در ابتدا از یک مدل خطی ساده برای کنترل دیگر عوامل اقتصادی که ممکن است با عملکرد بازار مالی همبسته باشند، بهره گرفته شده است. سپس رگرسیون آستانه ای به منظور نشان دادن رابطه غیر خطی بین تورم و توسعه بازار مالی طراحی شده است. در این مدل آستانه های مختلف برای تورم در نظر گرفته شده است. برای برآورد مدل از روش حداقل مربعات شرطی (cls)، استفاده شده و با توجه به ملاک حداقل مجذورات خطاها، آستانه تورم تعیین شده است. نتایج مدل برآورد شده مشخص نمود که یک رابطه منفی بین تورم و شاخص های توسعه مالی بازار پول و یک رابطه مثبت بین تورم و شاخص های توسعه بازار سهام وجود دارد. همچنین خروجی های مدل برازش شده نشان داد که در دامنه ای از تورم ارتباط منفی بین تورم و شاخص های توسعه مالی بازار پول معنادار نیست. علاوه بر آن یافته های مدل برآورد شده مشخص نمود که حد آستانه ای برای اثرگذاری تورم بر بازار سهام وجود ندارد.